Dat de oorzaak van tennisarmen o.a. terug te voeren is op overbelasting is een grote misvatting. Wij krijgen veel patiënten die dagelijks hun armen maar nauwelijks belasten. Vaak zijn de statische houding (statische aanspanning van de musculatuur) van de onderarm en hand de voedingsbodem voor het ontstaan van een tennisarm. Van overbelasting is vrijwel nooit sprake. Rust geeft namelijk ook niet het peesherstel wat we zouden verwachten bij een zgn. “overbelaste” tenniselleboog. De nieuwe populaire sport “Padel” geeft veel tennisarmklachten. De oorzaak moet hier gezocht worden in de korte (niet afgemaakte) bewegingen en een relatief zwaar racket. Hierdoor blijven krachten in de arm opgeslagen en ontstaan daardoor tonusverhogingen van de onderarmspieren. Deze spanningsverhoging heeft tot gevolg dat de onderarm spieren gedurende de hele dag aan de peesaanhechting trekken. De pees gaat uiteindelijk irriteren.
Onderzoeken die de pezen in beeld brengen (MRI of Echografie) geven bij pathologie een warrige onsamenhangende structuur van de collageen (type 1) vezels. Echter ook bij andere pezen (dezelfde pees aan de andere zijde) in het lichaam worden onregelmatigheden en verzwakkingen gezien in bijna 60% van de mensen.
Deze mensen hebben echter geen klachten aan de andere zijde en zijn die pezen volledig a-symptomatisch.
De conclusie die we hieruit kunnen trekken is dat het krijgen van peesblessures vaak ook een persoonlijke verworvenheid is. Sommige mensen hebben nou eenmaal veel meer kans (o.a. leeftijd) op een peesprobleem dan andere. Over de reden daarvan weet men nog niet veel.
Mocht uw tennisarm daarom een pathologische structuur te zien geven zegt dat niks over de oorzaak van uw peesprobleem en de pijn die u daarbij voelt: uw andere zijde geeft meestal hetzelfde beeld en blijkt niet pijnlijk te zijn. Laat u daarom niks wijs maken, onderzoeksuitslagen zeggen vaak bij tennisarmen weinig over de oorzaak van uw pijn.
Vaak zien we mensen die in hun werk, gedurende de dag, veel in hun hand hebben (computermuis , gereedschap) en dat zij de laatste maanden en weken erg druk waren, lange dagen maken, slechter slapen en voor hun gevoel ook wat meer stress ondervonden. Deze combi van factoren is bij uitstek een broedplaats voor het ontstaan van deze peesklachten. Geeft niks, kan iedereen overkomen, het leven is soms net wat ingewikkelder en vergeet niet, het is makkelijk op te lossen.
Indien er sprake is van een peesprobleem dan treden de volgende reacties op:
1. collageen desintegratie (de vezels in de pees lopen niet meer evenwijdig en er treden gaten op in de vezelstructuur (zwarte vlekken)
2. lichte ontstekingsverschijnselen, actieve cellen, vrijkomen van stoffen die pijn genereren.
3. meer aanmaak van matrix (grondsubstantie), meer waterbinding, pees wordt dikker, zwelling (bij tenniselleboog niet waar te nemen)
Een tenniselleboog kunt u in principe normaal belasten. Mocht u de volgende dag duidelijk vermeerdering van de pijn ondervinden ga dan een stapje terug in uw belasting. U kunt gewoonlijk pas na 24 uur bepalen of uw belasting te groot was. De pezen hebben nou eenmaal enige tijd nodig om zich aan te passen. Blijft de pijngewaarwording gelijk of is deze zelfs minder na de belasting dan mag u de belasting trapsgewijs verder opvoeren. Grote belasting is zelden schadelijk, behalve als de belasting abrupt geschied.